marokkaanse wortelsalade van Ottolenghi

Van collega/vriendin M kreeg ik een bos biologische wortelen. Er zaten behalve oranje ook paarse en witte tussen. Wat ermee te doen ?  Ik sloeg het boek Plenty open en vond al snel een recept voor pittige marokkaanse  wortelsalade. Een recept waarvoor veel potjes mochten worden opengedraaid qua specerijen. 

Ik vind het één van lekkerste manieren om een bos wortelen te verwerken. 


Voor 4 personen
Ingrediënten: 

• 1 kg wortelen
• 75 ml olijfolie, plus wat extra
• 1 middelgrote ui, fijngesneden
• 1 theelepel fijne kristalsuiker
• 3 tenen knoflook, fijngehakt
• 2 middelgrote groene chilipepers, fijngehakt
• 1 bosui, fijngehakt
• 1/8 tl kruidnagelpoeder
• ¼ tl gemberpoeder
• ½ tl gemalen korianderzaad
• ¾ tl kaneel
• 1 tl mild paprikapoeder
• 1 tl gemalen komijnzaad
• 1 el witte wijnazijn
• 1 el fijngehakte ingemaakte citroenschil
• 40 gram fijngesneden koriander, plus extra om te garneren
• 175 ml koude Griekse yoghurt
• zout

Bereiding: 

• Schrap de wortelen en snijd ze, afhankelijk van de grootte, in ronde of schuine plakjes van 1 cm dik. Doe ze in een pan en overgiet met gezouten water. Breng aan de kook, draai het vuur laag en laat 10 minuten zachtjes koken tot ze beetgaar zijn. Giet ze af in een zeef en laat ze uitlekken.
• Verhit de olie in een grote pan en fruit de ui 12 minuten op halfhoog vuur tot hij gaar en lichtbruin is. Doe de gare wortel erbij gevolgd door de overige ingrediënten behalve de verse koriander en yoghurt. Neem de pan van het vuur. Breng de salade goed op smaak met zout, roer en laat hem afkoelen.
• Roer vlak voor het opdienen de koriander door de salade. Proef en voeg naar smaak nog wat zout toe. Dien de wortelen op in eenpersoonskommen met een dot yoghurt, een beetje olie en extra koriander.

Deze foto geeft goed weer waar ik gisteravond tegenaan mocht kijken en vervolgens van mocht genieten.

Met vriend/oud studiegenoot L waren we bij Akitsu aan de Rozengracht, ongeveer 2 minuten lopen van mijn huis. Al ontelbare malen langs gelopen maar nog nooit daar gegeten. 

Het duurt even voordat de bestelling op tafel staat maar met interessant gezelschap is dat niet erg en daarna heb je ook wat. Verser dan verse kwaliteit sushi. Op de tafeltjes links en rechts zag ik nog meer interessante zaken die er aantrekkelijk uitzagen. Voor een volgende keer wellicht. Akitsu is een aanrader.

Bugles in de gloria

Het beste nieuws op culinair gebied is dat er Bugles naturel op de markt zijn. Vroeger kocht mijn vader altijd grote rode dozen  met naturel Bugles. Op hoogtijdagen vulden we die met smeerkaas uit een tube. verslavend lekker. De dozen verdwenen en Smith kwam met een frustrerend alternatief. Bugles maar dan met smaakjes die niet in de schaduw konden staan van de originele smaak. Nu is Smith tot inkeer gekomen, of heeft rechten verworven, weet ik veel, maar er zijn naturel Bugles te koop. Ik heb ze nog niet geprobeerd maar verheug me op een onvervalste smaakherinnering.

sanglier

Vriendin W werd 50 en dat vierden we aan een feestelijk gedekte tafel. Er werd een heuse wildzwijnenpoot aangerukt en alles wat er maar enigszins aan bijgerechten wordt  geassocieerd lag op het bord. Puree van aardappelen en knolselderij, spruiten met (zelfgeraapte) kastanjes, rode kool en  cranberries. Vooraf een heerlijke bouillon met bospaddestoeltjes en als dessert mousse au chocolat a l'orange.

Vergezeld van heerlijke wijnen en dito gezelschap werd het een geslaagde en gedenkwaardige avond.