Zelden verlang ik naar ijs. Tot een paar dagen geleden. Ik las weer eens enkele bladzijden in het boek "Een huis in Toscane" van Frances Mayes. Een boek met Italiaanse ervaringen en verhalen waardoor je vandaag nog je koffer wilt pakken om naar Toscane af te reizen en nooit weerom te komen. Verder houdt Frances van eten en koken. Af en toe gooit ze er even een recept tussendoor. Het recept van hazelnootijs laat me niet meer los sinds ik het las. Rooster 1 1/2 kop hazelnoten 5 minuten in een matig warme oven (let goed op want ze verbranden snel) wrijf de velletjs er met behulp van een theedoek af. (persoonlijk zou ik hazelnoten zonder velletje kopen op de markt). Hak de noten grof.
Klop 6 eidooiers luchtig, mix er geleidelijk 1 1/2 kop suiker door en blijf kloppen tot een homogeen mengsel. Breng 0,95 liter melk bijna aan de kook, haal dit van het vuur en roer er snel het dooiermengsel door. Laat dit au bain marie zacht koken tot de vla dik wordt en aan een houten lepel blijft hangen. Laat dit afkoelen in de ijskast. Roer er twee eetlepels hazelnootlikeur door (of vanille) en twee koppen room. Voeg de hazelnoten toe, en het sap plus geraspte schil van 1 citroen. Dit mengsel tot ijs draaien in een ijsmachine.
* een kop is waarschijnlijk vertaald van cup en een cup is gelijk aan 100 gram
Geen opmerkingen:
Een reactie posten