Al sinds het jaar dat ik afstudeerde, 1986, bestaat restaurant Panini aan de Vijzelgracht. ik kwam er met m'n moeder, met vriendinnen en tegenwoordig met mijn dochter of met m'n schoonmoeder, die sinds haar verhuizing vanuit Frankrijk weer is teruggekeerd naar de buurt waar ze is opgegroeid, een paar stappen bij Panini vandaan. Meestal kom ik er voor de lunch. Heerlijke warme foccacia's met smulbeleg. De foccacia's op zich zijn al een tractatie. Zacht wit brood in een brossig, zoutig korstje. helemaal goed. Die met piselli is ongewoon en een aanrader.
Het uitzicht bestaat tegenwoordig uit de , door metro-werkzaamheden, verzakte huizenrij.
Onlangs at ik er een bordje pasta dat ik heb onthouden om het thuis te evenaren.
Het gaat om een bordje penne met in balsamico gestoofde rode ui, raddichio en spekjes met uiteraard Parmezaanse kaasflinters. Zo simpel, zo lekker.
1 opmerking:
klinkt goed, ik ga het snel eens proberen
Een reactie posten