Fruits & legumes moches

GOEDE ACTIE & MOOIE CAMPAGNE

Vijfmaal per dag groenten en/of fruit. Dat is goed voor onze gezondheid. Veel mensen kunnen  dit advies niet betalen. Terwijl er tonnen fruit en groenten worden afgekeurd en weggegooid omdat ze niet voldoen aan het schoonheids-ideaal. Hoogtijd voor verandering. Dat dachten ook de mensen van de franse supermarktketen Intermarche.

Clafoutis

Het smsje van dochter E sprak duidelijke taal. Er moest clafoutis. Ik liep door de stad en werkte de clafou-checklist af in mijn hoofd. Bloem > check, eieren > check, boter > check, melk > op het lijstje, suiker > op het lijstje, pot zwarte kersen > op het lijstje.

Thuisgekomen, met de extra ingrediënten, deelde ik een basisrecept voor clafoutis in twee, beboterde en bakpapierde een ovenschaaltje en maakte een beslag van 80 gram bloem (dat was alles dat ik nog had), 2 eieren, 150 ml melk, twee eetlepels fijne suiker, beetje zout en een eetlepel gesmolten boter. Ik goot de helft in het ovenschaaltje, deed daar een potje uitgelekte kersen bij en voegde de rest van het beslag toe. het schaaltje ging in een oven van 175 graden, ongeveer 45 minuten en toen was het clafoutis en zag er zo uit.

home made macarons

Emma ging naar een Franse supermarkt en ze nam mee:

Een chocolade macarons kit !

Paris op afstand

Emma is met vriendin in Parijs en besmet met het food photography virus. Ze houdt me op de hoogte van de franse hapjes en drankjes.

clafoutis

500 gram kersen, met of zonder pit of ander fruit, peer/pruimen/abrikozen/perziken/bramen
4 eieren
100 gram fijne kristalsuiker + extra om te bestrooien
60 gram bloem, gezeefd
175 ml melk
100 ml slagroom
een klont roomboter
verder: een grote quichevorm (30 cm), ingevet met boter

Verwarm de oven op 200 graden.
Ontdoe de kersen van hun steeltjes, was ze en strooi ze uit over de bodem van de taartvorm.
Doe de eieren, samen met de suiker en een snuf zout in een kom en klop met een garde of mixer luchtig. Meng er de bloem door en daarna, al kloppend, de melk en slagroom.
Verdeel het beslag gelijkmatig over de kersen. Leg er vlokjes roomboter op en bak de clafoutis in ongeveer 25 minuten gaar in de oven.
Bestrooi hem direct uit de oven met nog wat suiker, en eet hem niet gloeiendheet maar wel warm. Een klodder creme fraiche smaakt er heerlijk bij.
Tip: De clafoutis wordt extra rijk van smaak wanneer je samen met de melk en slagroom nog een eetlepel Marc de Bourgogne, kirsch of grappa toevoegt.

Rosa Bonheur, Parijs

Ik heb, met Parijs in m'n hoofd, een nieuw woord geleerd. Guinguette !

Een Guinguette was een een populaire, informele drinkgelegenheid. Vaak in een buitenwijk van Parijs of ander grote franse stad. Er kon ook worden gegeten en gedanst. De naam komt van het woord Guinget, een ietwat zure, lichte, locale witte wijn.

In het beeldschone Parc des Buttes Chaumont in Parijs staat een zgn Guinguette, met de naam Rosa Bonheur.

Rosa Bonheur was de meest bekende vrouwelijke schilders van haar tijd (1822-1899). Ze werkte in een tijdperk dat door mannen werd gedomineerd. Als jong meisje tekende ze al dieren in parken in Parijs. Alleen jongens konden worden toegelaten op een kunstacademie. Ze leerde schilderen van haar vader die landschapsschilder was. In 1865 ontving Rosa Bonheur het kruis van het Franse ere-legioen, een onderscheiding voor buitengewone prestaties in haar werk.

Bij het restaurant Rosa Bonheur eet je eenvoudige Mediterrane happen in een feestelijke ambiance midden in het groen

weer thuis

Het was heet, heel heet. We leefden twee weken tussen de wijngaarden van de Languedoc. Een klein eeuwenoud dorp waarvan de huizen tegen de berg geplakt leken.(logeerden in het huis met de blauwe luiken) Prachtige vergezichten over het landschap van de Herault met in de verte woeste hoge bergen van de Cevennes. Door de hitte verbleven we voornamelijk op het terras en 's middags in huis voor de siësta.

Wat eten betreft waren de afgelopen twee weken niet de meest interessante. Als we al trek hadden beperkten we ons tot een salade. Restaurants waren er nauwelijks. Wel een leuke markt in St. Chinian.

Onze tijdelijke buurvrouw, Solange, die dagelijks met pet en gereedschap de wijnvelden in gaat om haar druiven te verzorgen heette ons welkom met deze fles rood. Gemaakt door de coöperatie waar zij haar oogsten naartoe brengt.

Dit is Leon Fernandez, tijdens een proeverij, degustation, in zijn "cave" in het plaatsje Berlou. Linksachter buurvrouw Solange.

Leon maakt 4 soorten wijn. Twee rode, een rosé en een witte. Hij heeft zich laten inspireren door zijn grootvader. Een markante figuur die altijd lekker zijn eigen ding deed. Vier eigenzinnige wijnen met een verhaal.

Thuis eten

(rechtsonder een paar van de drie kilo boontjes uit de tuin van Solange)

In Escagnes zijn geen winkels of andere voorzieningen. Tweemaal per week komt de bakker met no nonsense stokbrood. Dat is binnen vijf minuten uitverkocht. Eénmaal per week komt de slager met een ruime sortering. Groenten en fruit komen uit eigen tuin.

We kwamen terecht in een café-restaurant in Vieussan. Het wordt gerund door een Nederlandse man met zijn Franse echtgenote, Manu, die waarschijnlijk uit deze streek afkomstig is. De sfeer deed denken aan die in een krakerscafé. beetje alternatieve types in de keuken en de bediening. Geen culinaire hoogstandjes maar wel gezellig. Het uitzicht was prachtig en het ijs heerlijk. Smaken als amandel/honing, caramel/zeezout en vijgen

Uit eten

Linksboven een perfecte paella. gemaakt door de Spaanse vrouw van een cafe eigenaar in Chalabre. Een oud stadje, onder Carcasonne, in de buurt van Limoux.

De markt in St Chinian

We bezochten Pezenas. Onder andere om de beroemde pasteitjes te proeven. Ze vielen tegen. De beschrijving van het recept leek hoopvol. Lamsvlees, citroenrasp, rozijnen en suiker. In werkelijkheid overheerste het zoet en hadden ze er net zo goed appel in kunnen stoppen ipv lamsvlees. Mooi zijn ze wel.

Tijdens wandelingetjes met de hond waar we op pasten kwamen we onder andere deze plant tegen. Het is de plant waar de kappertjes vandaan komen.

En dan die heerlijke koffie en dat zalige brood