weer thuis

Het was heet, heel heet. We leefden twee weken tussen de wijngaarden van de Languedoc. Een klein eeuwenoud dorp waarvan de huizen tegen de berg geplakt leken.(logeerden in het huis met de blauwe luiken) Prachtige vergezichten over het landschap van de Herault met in de verte woeste hoge bergen van de Cevennes. Door de hitte verbleven we voornamelijk op het terras en 's middags in huis voor de siësta.

Wat eten betreft waren de afgelopen twee weken niet de meest interessante. Als we al trek hadden beperkten we ons tot een salade. Restaurants waren er nauwelijks. Wel een leuke markt in St. Chinian.

Onze tijdelijke buurvrouw, Solange, die dagelijks met pet en gereedschap de wijnvelden in gaat om haar druiven te verzorgen heette ons welkom met deze fles rood. Gemaakt door de coöperatie waar zij haar oogsten naartoe brengt.

Dit is Leon Fernandez, tijdens een proeverij, degustation, in zijn "cave" in het plaatsje Berlou. Linksachter buurvrouw Solange.

Leon maakt 4 soorten wijn. Twee rode, een rosé en een witte. Hij heeft zich laten inspireren door zijn grootvader. Een markante figuur die altijd lekker zijn eigen ding deed. Vier eigenzinnige wijnen met een verhaal.

Thuis eten

(rechtsonder een paar van de drie kilo boontjes uit de tuin van Solange)

In Escagnes zijn geen winkels of andere voorzieningen. Tweemaal per week komt de bakker met no nonsense stokbrood. Dat is binnen vijf minuten uitverkocht. Eénmaal per week komt de slager met een ruime sortering. Groenten en fruit komen uit eigen tuin.

We kwamen terecht in een café-restaurant in Vieussan. Het wordt gerund door een Nederlandse man met zijn Franse echtgenote, Manu, die waarschijnlijk uit deze streek afkomstig is. De sfeer deed denken aan die in een krakerscafé. beetje alternatieve types in de keuken en de bediening. Geen culinaire hoogstandjes maar wel gezellig. Het uitzicht was prachtig en het ijs heerlijk. Smaken als amandel/honing, caramel/zeezout en vijgen

Uit eten

Linksboven een perfecte paella. gemaakt door de Spaanse vrouw van een cafe eigenaar in Chalabre. Een oud stadje, onder Carcasonne, in de buurt van Limoux.

De markt in St Chinian

We bezochten Pezenas. Onder andere om de beroemde pasteitjes te proeven. Ze vielen tegen. De beschrijving van het recept leek hoopvol. Lamsvlees, citroenrasp, rozijnen en suiker. In werkelijkheid overheerste het zoet en hadden ze er net zo goed appel in kunnen stoppen ipv lamsvlees. Mooi zijn ze wel.

Tijdens wandelingetjes met de hond waar we op pasten kwamen we onder andere deze plant tegen. Het is de plant waar de kappertjes vandaan komen.

En dan die heerlijke koffie en dat zalige brood