kruidenier

Ik groeide op in een dorp op de Veluwe, grenzend aan de rivier de Rijn.

In mijn vroege jeugd werden de boodschappen gedaan bij de bakker, de groenteboer, de melkboer en de slager. Voor rijst, macaroni, suiker en andere kruidenierswaren was er Pesch op de Steijnweg. Vroeger verzamelden meneer en mevrouw Pesch de boodschappen in een mandje en rekende je af bij de kassa voorin de zaak. Meneer Pesch telde op zaterdag tegen sluitingstijd het kassageld en mijn vader haalde er driekleurenijs toen ik herstellende was van een amandelpellerij in het ziekenhuis. Later werd Pesch een soort zelfbediening ! Mocht je zelf met je mandje langs de schappen. Vanaf de zeventiger jaren veranderde alles in rap tempo. Van de genoemde speciaalzaken heeft bakker van 't Hof het het langst volgehouden. De rest van de winkels moest het veld ruimen voor de vooruitgang, in de vorm van supergrootgrutter Albert Heijn. Ik kan me de sensatie nog herinneren.

Diezelfde supermarkt is inmiddels aangepast aan de eisen van deze tijd en trekt klanten uit de wijde omgeving.

Ik woon niet meer meer in het dorp maar sinds bijna zesentwintig jaar in Amsterdam. De dagelijkse boodschappen doe ik bij AH achter het paleis op de Dam omdat ik daar dichtbij woon.

Deze week had ik twee positieve supermarkt ervaringen op andere plekken in Amsterdam.

De eerste betrof de Albert Heijn op de Elandsgracht. Ik kom er wel vaker. De sfeer is er prettig het personeel vriendelijk en hoezo rijen? Ik geloof dat er bij deze Albert Heijnvestiging sprake is van een franchise overeenkomst met winkelmanager Mary. Dat maakt het mogelijk dat er naast de AH basis een dagelijkse aanvoer is van lekker spul via andere distributie kanalen. Kakelverse groene kruiden bijvoorbeeld. (Zie column van Justus van Oel). Volgens mij scheelt het ook enorm in de betrokkenheid van de medewerkers. Er is een sterk "hart voor de zaak" gevoel wanneer je met je karretje of mandje langs de onberispelijke, goed aangevulde, schappen loopt. Sinds een paar maanden is de winkel uitgebreid en opgefrist. Reden temeer om even de fiets te pakken, de Dam te mijden en een paar grachtjes verderop de boodschappen te doen.

Gecombineerd met een bezoek aan de Albert Cuypmarkt besloot ik vandaag even naar de Dirk van de Broek op het Heinekenplein te wandelen voor de goede cantuccini in de blauwe zakken. Zoals ook de voorgaande keren dat ik er was werd ik aangenaam verrast door het uitgebreide assortiment. Of het nu gaat om schoonmaakmiddelen (je krijgt er bijna zin in) groenten, fruit of andere zaken, Albert kan wel inpakken en zeker wanneer het tot afrekenen komt.

Sommige supermarkten zijn zo beroerd nog niet. Ik kreeg bij Dirk vandaag zelfs bijna dat opwindende gevoel dat hoort bij een bezoek aan een buitenlandse super, één van mijn vakantie geneugten.