De gave van mijn zus
Mijn zus Karin heeft het krankzinnige vermogen om van weinig iets te maken. Iets moois, iets lekkers... Als je onverwacht bij haar langskomt heeft ze altijd wel een paar ingrediënten die in mijn wereld niets met elkaar te maken hebben maar die in haar wereld leiden tot een delicatesse. Zelfs van twee augurken en een pastinaak weet zij iets te verzinnen dat heerlijk is. Het zit niet in de genen. Mijn moeder kan beter koken dan ik maar blinkt ook niet uit in originaliteit. Mijn zus wel. En dan hebben we het alleen nog maar over het eten. Ook kan mijn zus iets met bloemen. Elke zaterdagochtend gaat zij naar de markt en koopt daar bloemen waarvan ik zou denken dat die nooit gezamelijk in een vaas terecht zouden mogen komen maar die op miraculeuze wijze op haar vaas, met haar hand geschikt, een kunstwerk vormen.
En dan haar koffie. Dat is nooit zomaar koffie. De melk is aandachtig met een kloppertje opgeschuimd en het kopje eromheen lijkt met geduld uitgekozen. Bij mij is koffie gewoon koffie. In een mok.
Zij heeft een enorm talent waar ik best jaloers op ben. Een goede smaak gekoppeld aan liefdevol geduld. En een blik die vanuit abstractie kan scheppen. Dan bedenkt ze iets, bijvoorbeeld dat het handig is om vier kleine tafeltjes te kopen in plaats van een grote, en dan kan ze van die tafeltjes een lange tafel maken. Of een brede, al naar gelang. En met die gave is het altijd gezellig in haar kleine koetshuisje in de binnenstad van Amsterdam. Het ruikt er lekker, naar verse bloemen en warme appeltaart.
Mijn zus heeft vanaf haar pubertijd altijd tijdschriften gekocht. Veel. Hele jaargangen van de Avenue lagen op haar kamer. Ik ben helemaal niet van de tijdschriften. Ik lees niet eens de HRLM helemaal. Mijn zus wel. Zaterdag gaf ik haar de laatste uitgave van de HRLM. 'O heerlijk' zegt ze dan. Terwijl ze niet eens in HRLM woont.
Nou ja, ik kan weer andere dingen. En als ik zin heb in lekkere dingen eten in een prettige omgeving, dan ga ik naar mijn zus.
Mijn zus Karin heeft het krankzinnige vermogen om van weinig iets te maken. Iets moois, iets lekkers... Als je onverwacht bij haar langskomt heeft ze altijd wel een paar ingrediënten die in mijn wereld niets met elkaar te maken hebben maar die in haar wereld leiden tot een delicatesse. Zelfs van twee augurken en een pastinaak weet zij iets te verzinnen dat heerlijk is. Het zit niet in de genen. Mijn moeder kan beter koken dan ik maar blinkt ook niet uit in originaliteit. Mijn zus wel. En dan hebben we het alleen nog maar over het eten. Ook kan mijn zus iets met bloemen. Elke zaterdagochtend gaat zij naar de markt en koopt daar bloemen waarvan ik zou denken dat die nooit gezamelijk in een vaas terecht zouden mogen komen maar die op miraculeuze wijze op haar vaas, met haar hand geschikt, een kunstwerk vormen.
En dan haar koffie. Dat is nooit zomaar koffie. De melk is aandachtig met een kloppertje opgeschuimd en het kopje eromheen lijkt met geduld uitgekozen. Bij mij is koffie gewoon koffie. In een mok.
Zij heeft een enorm talent waar ik best jaloers op ben. Een goede smaak gekoppeld aan liefdevol geduld. En een blik die vanuit abstractie kan scheppen. Dan bedenkt ze iets, bijvoorbeeld dat het handig is om vier kleine tafeltjes te kopen in plaats van een grote, en dan kan ze van die tafeltjes een lange tafel maken. Of een brede, al naar gelang. En met die gave is het altijd gezellig in haar kleine koetshuisje in de binnenstad van Amsterdam. Het ruikt er lekker, naar verse bloemen en warme appeltaart.
Mijn zus heeft vanaf haar pubertijd altijd tijdschriften gekocht. Veel. Hele jaargangen van de Avenue lagen op haar kamer. Ik ben helemaal niet van de tijdschriften. Ik lees niet eens de HRLM helemaal. Mijn zus wel. Zaterdag gaf ik haar de laatste uitgave van de HRLM. 'O heerlijk' zegt ze dan. Terwijl ze niet eens in HRLM woont.
Nou ja, ik kan weer andere dingen. En als ik zin heb in lekkere dingen eten in een prettige omgeving, dan ga ik naar mijn zus.
2 opmerkingen:
Daar zou ik een heel warm en gelukkig gevoel van krijgen als ik haar zus zou zijn...
Jullie hebben beiden een prachtig log!
Fijne avond!
Dank, Balsemien, voor de logcomplimenten. Natuurlijk heb ik me gewenteld in het positieve verhaal van zus.
Een reactie posten